Göz nurun evladını çaha saldın Yakub gibi
Ah edip gecelerde oda yandın Yakub gibi
Vermez idin sana kalsa göz nurun nadanlara
Takdire inkıyad yoluna vardın Yakub gibi
Çekilip hüzn evine dün u günler ah u enin
Ağlayıp giryeler içinde kaldın Yakub gibi
Anlamadı nadanlar neden ağlar Yakub Nebi
Anlamadı yine nadanlar seni Yakub gibi
Peygamber mirasıdır ümmetine hüzn-ü Yakub
Yakışır ol Pir’e de çeşm-i giryan Yakub gibi
‘La tedhulu min babin vahidin’ dedin, dinlemedik
Öz evladınla da imtihan oldun Yakub gibi
‘Ve ma uğni anküm min-Allahi min şey’ sırrınca
‘İni’l-hükmü illa lillahi’ dedin Yakub gibi
Gün gelir Hak yeniden Yusufların ikbalini
Gösterir, ihsan eder, kavuşturur Yakub gibi
