Neden böyle yorgun ve mahzunsun?
Çok mu yordular seni beyaz güvercin?
Güvercinler naiftir, halîmdir, bilirim
Ama sen bilmez misin, güvercinler ağlamaz?
Belli ki kırmışlar kanadını, kolunu
Kesmek istemiş gulyabaniler yolunu
Bu hep böyle olagelmiş, yaparlar, bilirim
Ama sen bilmez misin, güvercinler ağlamaz?
Aştığın yollar uzun ve engebeli,
Taşıdığın kutlu mesaj her halinden belli
Kanatların tüydendir, zorlanırsın, bilirim,
Ama sen bilmez misin, güvercinler ağlamaz?
Belki düşürürüz, yıkarız diyerek taş attılar
Yolundan çevirmek için sana bin bir eza yaptılar
Takatin kalmadı, dayanamıyorsun, bilirim
Ama sen bilmez misin, güvercinler ağlamaz?
Adın Barış, soyadın Özgürlük senin
Tutsağı olamazdın ki her isteyenin
Bu yüzden kafesleri sana reva gördüler, bilirim
Ama sen bilmez misin, güvercinler ağlamaz?
Ta ezelden beridir varlığın barış senin
Husumet, kavga değil ki barışın sembolü sensin
Kirletmek istediler, çamur attılar, bilirim
Ama sen bilmez misin, güvercinler ağlamaz?
Sesin huzur senin, çünkü varlığın huzur, yolun huzur
O tatlı helezonuna giren sadece bunu bulur
Çekemediler seni, yok etmek için kovdular, bilirim
Ama sen bilmez misin, güvercinler ağlamaz?
Öyle ki ta Asr-ı Saadete varsan hayalen
Yine seni buluruz Rasûl’ün emniyeti için bekleyen
Zorlansan da duruşundan taviz vermezsin, bilirim
Ama sen bilmez misin, güvercinler ağlamaz?
Azıcık daha sabret güvercinim, azıcık daha dayan,
Mevla’dır bu misyonu senin omuzuna koyan
Yolun uzun, yükün ağır, sense zayıfsın, bilirim
Ama sen bilmez misin, güvercinler ağlamaz?
Haydi, “Hikmet” de kanatlan, “Hizmet” de kanatlan
Haydi, “Davam” de kanatlan, “Allah” de kanatlan
Bütün bunlar geçecek, şerler hayır olacak, bilirim
Öyleyse haydi kanatlan, haydi yine kanatlan
Sen bilirsin; güvercinler ağlamaz.
