Senden çok özür diliyorum, hayatımın her anında bana kendini hatırlatmana rağmen seni unuttuğum için.
Senden çok özür diliyorum, seni hiç anlayamadığım ve anlatamadığım için.
Senden çok özür diliyorum, sana gelen taşlara başımı engel olarak koyamadığım için.
Senden çok özür diliyorum, herkesin mutluluğu için gerekli fedakarlıkları yapamadığım için.
Senden çok özür diliyorum, her defasında gülmeye bahaneler bulup ağlamayı başaramadığım için.
Senden çok özür diliyorum, bunca çirkeflik, bunca ahlaksızlık, bunca senden uzaklık yaşanırken gerekli gayreti göstermediğim için.
Senden çok özür diliyorum, adın anıldığında kalbim titremediği için.
Senden çok özür diliyorum, yaptığımı yeterli görüp “Daha yok mu!” demediğim için.
Senden çok özür diliyorum, hep veren el olmam gerekirken kendimi hesaba kattığım için.
Senden çok özür diliyorum, bebekler, çocuklar, ablalar, abiler mağduriyet yaşarken ben hiçbir şey yokmuş gibi yaşadığım için.
Senden çok özür diliyorum, gece gündüz demeden “Seni, seni ya Rasûlallah!” diyerek mağdurların imdadına koşmam gerekirken kendimi erteleyemediğim için.
Senden çok özür diliyorum, zalimlerin karşısında durup “Yeter artık!” diyemediğim için.
Bunca günahıma rağmen “Murat kardeşim gelmiş.” deyip bana sahip çıkar mısın?
Ya Rasûlallah, sen sahip çıkmazsan ben bir hiçim.
Menü
