Sir William Muir
“Muhammed [sallallâhu aleyhi ve sellem], yetenekli ve tecrübeli bir hükümdarın bütün niteliklerini sergiledi. Ancak çok gariptir ki kendisi ümmiydi. Fark gözetmeksizin bütün takipçilerine anlayış ve zarafetle davranması, dikkat çekici bir vasfıydı. Tevazu, nezaket, sabır, fedakârlık ve cömertlik; ahlakında görülen keyfiyetlerdi, böylelikle etrafındakilerin sevgisini kazandı. Hayır demekten hoşlanmazdı. Olumlu bir cevap veremediği bir taleple karşılaştığında sessiz kalmayı tercih ederdi. Davet edildiğinde, fakir bir kişinin evine bile gitmeyi reddetmezdi veya kendisine sunulan basit bir hediyeyi bile geri çevirdiği bilinmezdi. Bir topluluk içinde her ferde kendisini ayrıcalıklı bir misafir hissettirme gibi ender görülen bir kabiliyete sahipti. Bir muvaffakiyetle sevinen biriyle karşılaştığında gönülden gelen bir tavırla onun elinden tutardı. Bela ve sıkıntılara düşenlerle ise şefkatle ilgilenirdi. Küçük çocuklara karşı nazikti; oyun oynayan bir grup çocuğa selam vermekten çekinmezdi. Kıtlık zamanlarında bile yiyeceğini başkalarıyla paylaşırdı ve çevresindeki herkesle özenle ilgilenirdi. Samimi ve şefkatli bir ruh hâli, onda hâkimdi.”[i]
[i] Sir William Muir, The Life of Muhammad, (Vol. IV), London: Smith, Elder & Co., 1861, s. 303.
