Ne güzel mevsimdir şu sarışın yaz,
Sıcak olsa da kavursa da güzel.
İnsanı hem okşar hem yakar biraz,
Sanki mevsimlerden bir yanık gazel.
Lakin hüzünlü yaz bir başka olur,
Var ise dostlardan ayrılık bir de!
İnsan orada gözyaşları bulur,
Umut görür günün battığı yerde.
Hele dostlar mahpus olmuş iseler,
Nasıl güler insan yaz mevsiminde.
Gün ışığı kalbi ok gibi deler,
Arar mutluluğu albüm resminde.
Bakar ak sakallı koca Mustafa,
Gülümser bir türkü, bir şarkı gibi.
Bulursun özünde uhrevî safa,
Yatağı miracın Burak’ı gibi.
Bakarsın bir resme ün almış Ali,
Hazreti Ali’den ilhamla yazar.
Aşkın deryasına tam dalmış Ali,
Düşmanın kurduğu tuzağı bozar.
Bakarsın albümde daha kimler var,
Hamile kadınlar, hatta bebeler.
İnsanı tablolar mateme boğar,
Nice beli bükük nine, dedeler.
Hüzünlü yaz böyle geçip gider de,
Ruhun öteleri özler durmadan,
Zaman ve mekân bir gün dürülse de,
Elbette nâzırdır yüce Yaradan…
