Aşkını anlatmak ne zor sevgili
Bir “kardeş” demene tav oldum gitti
Elifti evvelden, nun ettim dili
Eğilip rükûda vav oldum gitti
Söz kifayet etmez, hep lâl kesilir
Cennetâsâ yüze vay oldum gitti
Mim eyledim başı, kıldan kesilir
Gülgûn demlerine say oldum gitti
Sol elin dünyada, sağı kalbinde
Ol hüsn-i an mıdır, nâr oldum gitti
Veyl olsun gazelim tutuk indinde
Meryem misal Adn’da yâr oldum gitti
Ne cüzlere sığdın ne sayfalara
Ebcedinde soldum, kül oldum gitti
Şimdi her yer Uhud, ar hayfalara
Öl dese âşıkan, zül oldum gitti
