Duvarların dışında bahar yüzünü yeni yeni göstermeye başlamış, fakat kış soğuğunun betonların gölgesinden ayrılmaya niyeti yok gibiydi. Bu mevsimde güneş ışıkları avluya öğle saatlerinde birkaç saatliğine uğrar geçerdi ve koğuş sakinleri ondan faydalanmak için azamî gayret gösterirdi. Burada her şey gölgelerden ibaretti âdeta. Duvarların gölgeleri insanın içine işliyor, insanlar gölgeler gibi hayal meyal yaşıyor, günler yatay bir şekilde hayata düşüyor ve öylece kayıp gidiyordu.
This content is restricted. Please subscribe or log in to access full content.
Tüm içeriği görmek için lütfen giriş yapın ya da abone ol
Abone Ol