Ömrünü bir davaya vakfeden her kişi gibi Bediüzzaman da bu mücadelesinde birçok sürgün ve eziyet görmüştür. Mücadelesinin kırılma noktalarından biri ve belki de en önemli kavşak noktasını, Ankara’dan Van’a dönüşüyle ortaya koymuştur. Burada, “Eski Said”den “Yeni Said”e fikrî geçişin ilk adımı olarak inzivaya çekilmiş ve talebe yetiştirmeye başlamıştır.
Ancak, Doğu İsyanları bahane edilerek 1926 yılının şiddetli bir kış mevsimine rastlayan Ramazan ayında, kızaklara bindirilerek önce Trabzon’a, oradan da deniz yoluyla İstanbul’a götürüldü. Burada, 20 gün süren bir sorgulamanın ardından isyanla ilgisi olmadığı kanaatine varıldı; ancak Ankara’dan gelen emirle Burdur’a zorunlu ikamete tâbi tutulmasına karar verildi. Deniz yoluyla İstanbul’dan çıkarılıp İzmir, Antalya ve Burdur’a doğru bir yolculuğa başladı.[i]
