Cebrî hicret yolcularının Türkiye’den sonra emin beldelere ulaşmak için uğradığı ilk durak Atina’da idim. Bir ziyaret dönüşü gecenin geç saatlerinde şehrin adını bilmediğim bir caddesinde yalnız olarak otobüs bekliyordum. Issız gecede, caddenin loş ışıkları altında ailemden, dostlarımdan uzakta farklı mülahazalara dalmıştım. Böyle kendimi garip, kimsesiz hissettiğim, iç içe gurbetler yaşadığım o dakikalarda eşim bir video paylaştı. Videoda bir hemşiremiz Bergen Üniversitesi Kütüphanesinde Üstad Hazretleri’nin el yazması Osmanlıca “Zülfikâr Risalesi”ne rastladığından bahsediyor; duygu yüklü, titrek, dokunaklı bir sesle sevincini anlatıyordu. O video, o sıkıntılı ânımda benim için gerçekten büyük bir sevinç ve inşirâh vesilesi oldu. Sonra Allah, Norveç’in ikinci büyük şehri olan Bergen’e gelmeyi ve o videoyu hazırlayan Türkay Selayet Hanımefendi ve ailesi ile tanışmayı nasip etti.
Türkay Hanım daha sonra, “Zülfikâr Risalesi”nin yanında Risale-i Nur Külliyatı’ndan üç kitap daha keşfetti Bergen Üniversitesi Kütüphanesinde. Bir ara “Zülfikâr Risalesi”yle birlikte bu kitapları kütüphaneden ödünç alıp bana verdi. Ben de bu vesile ile kitapları yakından ve ayrıntılı inceleme fırsatı buldum. Diğer üç kitap şunlardı: “Nur’un İlk Kapısı”, “Afyon Mahkemesi Müdafaatı” ve “Fihrist Risalesi”.
