Bin Hayâ Ettim

Bir aşkına baktım bir de kendime
Sığmadım içine bin hayâ ettim
Çok perde çekmişim süslü fendime
Bulandım kirine bin hayâ ettim

Çöllere atıp da yan deme n’olur
Kendimi kendimden süzsem kaybolur
Sola tövbe etsem sağda kaydolur
Dolandım virdine bin hayâ ettim

Avuçları öper titrek dualar
Gün yüzü görmemiş leylde şualar
En mahrem sevinçte sır beddualar
Ulandım ipine bin hayâ ettim

Okuyamam seni kâinat yetmez
Savm etsem aç susuz bir menzil etmez
Bin aylık müjdene bu can meyletmez
Sızlandım emrine bin hayâ ettim

Haşr denen bu yolda sen tek durağım
Gufran sürmesiyle gözde çerağım
Şu köhne dünyada y’âdın burağım
Uzandım sidrine bin hayâ ettim

Lisanlar çaresiz ebcedi yokken
Kameri yay ettin müjdeli okken
Yârlığım olmanda katbekat çokken
Uyandım ilmine bin hayâ ettim

Tuba-yı cennette olayım bir dal
Küllerdan canlanan o kuşa emsâl
Adı Reyyan olan bâb’a bir misal
Kuşandım ecrine bin hayâ ettim

Bu yazıyı paylaş