Asra yemin olsun, aldandı insan
Meyelân-ı şer ve büyük hüsran
Hayal âleminde yüzer milyonlar
Yerlerde sürünür nice piyonlar
Asra yemin olsun, aldandı insan
Ne çabuk terk etti, nerede ihsan?
Beldeler bir bir hâk ile yeksan
İlahi kanun belli: “ehleknâhum”
Kırk kurda teslim bak bir masum
Ne çabuk terk etti, nerede ihsan?
Asra yemin olsun, aldandı insan
En şerir hükümler verir taylasan
Bir vahşet ki kaçar en vahşi hayvan
Aldatmak hünerdir bu asrın yüzü
Kizbdir âmirlerin en hafif sözü
En şerir hükümler verir taylasan
Asra yemin olsun, aldandı insan
Nerede merhamet, yok oldu vicdan
Adalet definesin apardı şeytan
Kibirden kudurdu nice şirretler
Şiddete dönüştü bütün nefretler
Nerede merhamet, yok oldu vicdan
Asra yemin olsun, aldandı insan
Kırıldı terazi, bozuldu mizan
Kurdu saltanatın en büyük şeytan
Büyü mü, sihir mi, gözler görmüyor
Garip bir hâldir, kulak duymuyor
Kırıldı terazi, bozuldu mizan
Asra yemin olsun, aldandı insan
Bir beladır, çöktü kapkara duman
Yeni bir mevsime giriyor devran
Ümitvarız çünkü müjde var bize
Bütün yokuşlar hep çıkacak düze
Bir beladır, çöktü kapkara duman
Asra yemin olsun, aldandı insan