Şehrin bir kış saati, yalnızlardan biriyim Sana muhtaç düşlerim, kâh ölü kâh diriyim Mazi bende ben olmuş, çöl olmasa yarınlar Örtülerim var benim, beni sensiz
İnsanlık hiç susamamıştı bu kadar O mühür sahibinin âb-ı hayatına Nasıl çatlamasın toprak, bekleşirken gökten hakikat damlalarını bağrına Sineler yanmış bir kere sahrâda, serinletir ayağı