(Nurefşan’ın anısına…) Sen ağla ki gülüyorsa ahmak kurusun Masuma doymayan toprak kurusun Gözyaşın yağmur olsun güllere teşne Baharı getirmiyorsa revnak kurusun Cihanın Güneşi girmezken kalbe

Kapıdan girdinse cevhersin elbet Hak sarrafında kuyumcuyuz pirdaş Kalbin aklanınca dönersin elbet Hancı yok, hepimiz yolcuyuz pirdaş Yusuf’u kuyudan alıp getirdi Medrese oradan istedi pirdaş

Bismillah der mevcudat, adından gelir Bize isminle tecelli buyur ya Rabbi Hamd ederiz, ne gelirse katından gelir Rızanla gönlümüzü doyur ya Rabbi Fazl u kereminle