Hüseyin Dede, uzak gözlüğünü takmış, televizyonun karşısındaki yerinde, elinde kumanda haber kanallarında geziniyordu. En sonunda bir yerde bıraktı kanal değiştirmeyi. Yine kötünün iyisiydi burası, en
Adım mı? Ben dahi unuttum onu. Soldan sağa Ayşe, Fatma, Zeynep, Melek… Bir de tutsak bebek! Sayım tamam; gardiyan kapatır kapıyı. Ağzımda son görüşten kalma
Gökyüzünün Bir avludur ederi On adım ileri On adım geri Bulutlara sınır olsa da Kimse hapsedemez Düşüncelerini Teller yırtar Kanatır da bedenini Sökmeye gücü yetmez
Bir oda dört köşeli Hepimizin evindeki gibi Hapsedilmiş oraya Bir annenin Bir evladın Bir eşin Ümidi Duvarlar beton rengi Merdiven altında Bir yatak serili Rutubet
