Kesret içinde yaşamaktır dünya hayatı Köprüden sarktırır, hırpalar insanı Günler gerilerde kalır, uzaklaşır Neşe dolu anılar bazen acılaşır Mekânlar zelzeleyle sarsılır Kayar ayaklar, yığınlar çarpışır
Bir pencerem vardı, babama yakın O arkada otururdu, ben pencerede Gökyüzüne bakıyordu pencerem Ve babam arkada oturuyordu, bana yakın Pencere demirlerine sarılırdım sıkıca Yağmur vakti
