Ne masmavi gökyüzü
Ne coşkun akan sular
Yok artık o bahçeler
Özgürce uçan kuşlar
Görünmez oldu şimdi
Gecelerde yıldızlar
Kayboldu gidişinle
O sımsıcak bakışlar
Dokunsun yüreğinden
Yüreğime acılar
Şaklatsın kırbacını
Çektiğin tüm sancılar
Bir an boş ver demeden
Sükûtla, hiç gülmeden
Yine dimdik vakurla
Düşmanı yıldıran o sabırla
İçinde yalnız bir Gül
Huzura dek tahammül
Kucak açsın kâinat
Yaşanmışlığa inat
Belki bir çiçek için
Ya da binlercesine
Ümidin habercisi
Aşkın delicesine
Nefes alıp vermeden
Ah çoğalsan yeniden
Sıradan bir hayatın
Acıtan yanlarına
Kalbinden neler geçer
Bir bilsem, bir anlatsan
Hasretin doruğundan
Göğe doğru uzansan
Karlar da eriyecek
Buzlar da çürüyecek
Güneş yine doğacak
Çiçek yine açacak
Baharlar da gelecek
Yeter ki tebessüm et
