Mehmet Zor KAYA
İçimden bir türkü söylemek geldi
Notası, nağmesi gurbete düştü
Teselli ararken bu yâd ellerde
Acılar katlanıp kesrete düştü
Sılam buram buram burnumda tüter
Paylaşsam acımı âleme yeter
Bilmem bu ayrılık ne vakit biter
Ömrümün kalanı zulmete düştü
Helal aşa haram lokma kattılar
Doğru dedik dokuz köyden attılar
Ölüm ile ayrılığı tarttılar
Ağırlık taş gibi, firkate düştü
Adalet aramak kör göze düştü
Ahlâkı ifade kem söze düştü
Haramiler geldi mala üşüştü
Tarihe yazıldık, ibrete düştü
Anamı bir görsem ölmeden son kez
Boynu bükük hâli, gözümden gitmez
Bizi anlatmaya lügatler yetmez
Dünyanın çilesi Hizmet’e düştü
