Ömürler daldaki bir kuru yaprak
Bu devir ne kadar zorlu hayatlar
Kömür tozu kalpler bizden çok ırak
Bîhemtâ elmaslar Nurlu Hayatlar
Kara zindan bakar Karadeniz’e
Dalgası ters vurdu masum ikize
Ana-evlat gelemeden diz dize
Durmaz, durmaz ağlar Nurlu Hayatlar
Nursuz akrabanın yalan beyanı
Mezalimde geçti meşhur zindanı
Ablam, cehalete sorma vicdanı
Bin senelik yaslar, Nurlu Hayatlar
Bizzat hükümdarlar eşkıya oldu
Gammazlar tatmini ihbarda buldu
Zalim senelerde bir rüya oldu
En küllî esaslar, Nurlu Hayatlar
İnsan yolcu, her dem gider de gider
Tecrübeden tecrübeye göç eder
Bu hayat, bu çile olur mu heder?
Kısmette neler var, Nurlu Hayatlar…
