Bugün çok perişanım çöktüğüm günlerden biri
Böyle garip kalmamıştım belki kırk yıldan beri
Kalabalık olsa da yetmiyor, çıkılmıyor içinden
Çaresizlik geliyor zor günlerin peşinden
Sual sorulamaz asla Rabbimin hikmetinden
Yine mektuplar geldi sevenden, sevilenden
Teselli etti bizi sizden gelen mektuplar
Mektup değil ki gelen, “dağ yürekli” insanlar
Bazen haftalar sürer, bıkarsın beklemekten
Duygular tükeniyor, çıkılmıyor ilmekten
Zaman geçtikçe artıyor sevgim, hayranlığım
Kaçıncı mektup bilmem canlarımdan aldığım
Zindanda mektup başka, hasretlerin mührüdür
Canından kopup gelen sevgi dolu türküdür
Zaman farklı da olsa mektuptur dokunduğun
Canlarımdan nağmedir günlerce okuduğun
Yâranıma yazdığımdır zorlandığım mektup
Yere çalasım geliyor şu hasreti tutup
Yaşamayan bilmez ki duadır sığındığım
Tamamı imtihanmış meğer hayat sandığım
Sade zarf gelmedi, dağ gibi hasret gördüğüm
Mektupta gözler nemli, boğazlar düğüm düğüm
Mektup alan kayboldu akşam güneş batarken
Ne hasretler yaşandı bu mektubu yazarken
Ya Rab, sevginin, merhametin kaynağı Sen’sin
Hayatı, sevgileri, dostları var edensin
Sade Allah’ım diyebildim; tükendim, bittim
Bizi kimsesiz ve çaresiz bırakma Rabbim
