Annem bugün, “Kızım doğduğunda sabahın tam yedisiydi” demiştir yine
Eskiden de derdi çünkü.
Eskiden de bisiklete binerdim ben
Sepeti yoktu bisikletimin, çiçekleri yoktu
Ama anneme el sallardım gururla
“Nasıl da güzel sürüyorum bak” derdim
Şimdi de biniyorum
Çocuklarım bana el sallıyor
Eskiden de okuyarak anlayabilirdim hayatı;
Çocuk yaşımda, gazap üzümlerini okuduğumda içime bir göçün ızdırabı düşmüştü mesela
Şimdi ise aynı göçün başrolünde
Sayamadığım kadar çok dostum var
Ne kadar eskiyebilir hayat?
Tam ortasındaysak anıların
O zaman her şey aynı
Her şey farklı olsa da
Herkes ölümsüz
Herkes ölümlü olsa da
O yüzden bugün “İyi ki doğmuşum” dediğimde
Aslında “iyi ki ölmüşüm” diyebileceğim bir hayat istediğimdendir…
Yaş almalar, yaşlanmalar önemsiz
Değil mi ki
Cennet’te aynı yaştayız…
