Söz vermişti Hacı Yusuf Kemal Erimez, Fatih Kolejlerinde ne varsa aynısı Duşanbe’de de olacaktı diye dönemin Tacikistan Eğitim Bakanına. İç savaşın şartları ağırlaştırdığı 1994 yılında, Türkiye’den gelen tırlar, korumalar eşliğinde peş peşe Duşanbe Ekonomi Lisesi bahçesine giriyorlardı. Yeni ranzalar, halılar, bilgisayarlar, ayakkabılar, eşofmanlar… Bir seferberlikle öğrenciler, belletmenler ve öğretmenler tırları boşaltıyorlardı saatlerce. Yatakhaneler ve sınıflar döşeniyor ve her bir öğrenci, yeni elbise ve ayakkabıları ile sabah daha bir başka görünüyordu okul töreninde. Hacı Kemal Ağabey, sınıfları ve yatakhaneyi gözden geçirir, eksik gedik ne varsa tekrar sipariş verirdi. Yine böyle bir gün, yatakhane ziyaretinde, bir elbise dolabının kapısının delinerek asma kilit takıldığını görünce üzülmüş ve “Evladım bunlar vakıf malıdır; vebali de çok ağırdır. Talebelerinizi her yönü ile terbiye edin.” derken gözlerinden yaşların akmasına mâni olamamıştı. Koridorda yürürken öğrenciler ve öğretmenler onu saygı ve sevgi dolu bakışlarla takip ederler ve sağ ellerini kalplerinin üstüne koyarak selam verirlerdi. Bu Tacik usulü selam, onun da çok hoşuna giderdi.
Tacikistan’da sadece yedi okul açmamıştı Hacı Kemal Ağabey, kalplerde filizlenecek, insanlığa hizmet tohumlarını saçmış ve bu tohumlar da yıllar sonra başak vermiş ve bir yâd-ı cemil olarak eğitim faaliyetlerine ilham olmuştu.
Onu numune bir şahsiyet olarak gören öğrencilerden Navruz, “İdeallerimizi gerçekleştirebilmemiz için elimizden tutan ve bu savaş halinde bizleri karşılıksız okutan Hacı Kemal Ağabey gibi, vatanımıza hizmet etmek bizim şiarımız olsun.” Yeminini, daha onuncu sınıf sıralarında, Hacı Yusuf Kemal Erimez ile alakalı bir belgeselde dile getirmişti. Yıllar sonra bu yemin gerçekleşti ve yüzlerce okul inşaatında harcı bulunan Hacı Kemal Ağabey, nâm-ı diğer “Okul Adam” gibi, kendi vatanın evlatlarına dünya standartlarında eğitim hizmeti verecek okul binasının temeli atıldı. Türkiye’den gelen fedakâr öğretmen ve belletmenlerinin bıraktığı işi devam ettirmek, gaye-i hayalleri olmuş ve şimdilerde gerçeğe dönüşmüştü. Temellere atılan sadece çimento ve beton değildi; yıllar önce Hacı Kemal Ağabey’in attığı tohumlardı. Bu tohumlar filizlenmiş, gaye-i hayaller vücut giymişti. Yapılan bina, aslında 27 yıl önce hayatlarını değiştiren o Okul Adam’ın bıraktığı hizmetlerin, kendilerince devam ettirilmesiydi. Bu okullardan mezun olanlar hem yurt içinde hem de yurt dışında vatanlarını en iyi temsil edenlerden oldular. Çocuklarına Yusuf ve Kemal isimlerini koyup örnekleri kendisinden bir hareket timsali Hacı Kemal Ağabey gibi olmaları temennisinde bulundular.
Hacı Kemal Ağabey kendisini adadığı insanlığa hizmet yolunda, her şeyini deliler gibi harcamıştı. Vefat etmeden önce, Fatih semtindeki evini de satmış, okul hizmetlerinde kara gün akçesi olur diye Tacikistan Tursunzade Lisesine teslim etmişti.
Vefatının 24. Yılında, hâlâ gözlerimizin aradığı, atlastan cepkenli yiğit olarak yâd edegeldiğimiz Hacı Yusuf Kemal Erimez’i hasretle anar, mekânın Firdevs olmasını temenni ederiz.
