- Ö. dokuzuncu asırda yaşayan İzebel, Sidon (Fenike) Kralı I. Ethbaal’ın kızıdır. İzebel’in kibirli, acımasız ve pervasız bir karakteri vardı. Prenses olması sebebiyle de güçlü bir konuma sahipti. İzebel, daha sonra kuzeydeki İsrail krallığı olan Samarya’nın kralı Ahab (Ahav) ile evlenerek kraliçe oldu.
Tarihçi Lord Acton’un “Güç bozar, mutlak güç mutlaka bozar.”[i] sözü, bu evlilikten sonra İzebel’in durumu için hafif kalır. Bir putperest olan İzebel, semavî inanca sahip olmasına rağmen, kocası Ahab’ı tamamen kontrolu altına aldı. İzebel, eşini ikna ederek ilk önce şehre çok büyük bir tapınak yaptırdı ve içine putlar koydurdu. Tapınaktaki en büyük put olan Baal’ı (veya Ba’al’i) kendine benzer bir surette yaptırıp halkı çeşitli işkencelerle bu puta tapmaya zorladı. Önce bu puta tapmayı reddeden din adamlarını öldürtüp daha sonra halka zulmederek masum insanları Baal’a kurban ettirdi.[ii]
O dönemde, İzebel’in geldiği Fenike’de, halk putperestti. Fenikeliler dağlara ve tepelere tapınaklar yapıp içine putlar yerleştirirler ve ilk doğan erkek çocuklarını kurban ederlerdi. Fenike mitolojisi, daha sonra Yunan mitolojisine de kaynaklık etti.[iii]
Kralın da putperestliğe hoşgörüsü sonucu ülke çapında Baal tapınakları çoğaldı. Halk putperestlik ve semavî inanç arasında kalıp ikiye bölündü.[iv]
[i] “Letter to Bishop Mandell Creighton”, April 5, 1887, Historical Essays and Studies, J. N. Figgis, R. V. Laurence London: Macmillan, 1907.
[ii] Emil G. Hirsch, Ira Maurice Price, “Jezebel”, www.jewishencyclopedia.com/articles/8675-jezebel
[iii] J. E. Fontenrose, Python: a Study of Delphic Myth and its Origins, London: Cambridge U. P., 1959.
[iv] Bruce M. Metzger, The Oxford Guide to People & Places of the Bible, Oxford: Oxford University Press, 2004.