Dağlarıma kar yağdı, fırtınalar kopuyor
Kaldı yurtsuz yuvasız hatıralar üşüyor
Kaderden hissemize hasret, hicran düşüyor
İnsanlar huzur bulsun garip kalan ülkemde
Açsın güller çiçekler şimdi gönül bahçemde
Tebessüm nasıl bir şey heceleyip dururum
Yanarım alev alev, ocakta kavrulurum
Teselliyi, huzuru seccadede bulurum
Sevgi çağlayıp dursun garip kalan ülkemde
Açsın güller çiçekler şimdi gönül bahçemde
Asılı kaldı sevdam meçhul bir kuru dalda
Gidip geliyor aklım tozlu topraklı yolda
Kimsesiz bir garibim şimdi ben sağda solda
Yeni dünya kurulsun garip kalan ülkemde
Açsın güller çiçekler şimdi gönül bahçemde
Anlatmaya derdimi kelimeler yetmiyor
Mıhlanmış gözlerime hatıralar gitmiyor
Deli gönlüm isyanda, nasihat kâr etmiyor
Eğrilenler doğrulsun garip kalan ülkemde
Açsın güller çiçekler şimdi gönül bahçemde
İçim dışım virane, mülküm talan oluyor
Anne, baba, çocuklar hücrelerde soluyor
Susuz kaldı çeşmeler, köprüler yıkılıyor
Cennete yol vurulsun garip kalan ülkemde
Açsın güller çiçekler şimdi gönül bahçemde
Yakma Allah’ım bizi ağyarın ateşinde
Dolaştırma şeytanın, nefsimizin peşinde
Hizmet ettir bir ömür Habibinin izinde
Can suyu Kur’ân olsun garip kalan ülkemde
Açsın güller çiçekler şimdi gönül bahçemde
