Vicdanları dupduru, meşale ellerinde Yürüdüler yolları usanmadan, bıkmadan Sıra sıra buzullar, bozkırlar önlerinde Kadın erkek gittiler korkuya kapılmadan Yeni bir destan için ilk adımı attılar
Bereketlensin ömrüm gün, dakika, saniye Sonsuza giden yollar açılsın bu fâniye Son fasılda yüreğim hep Seni diye diye Yürüt beni Allah’ım rızana adım adım
Tazeler ümidini her yeni gün başlarken Bulutlar rahmet olup üzerine damlarken Hüzün kaplar Meriç’i geceyi ağırlarken Taşır yolcularını her gün yaban ellere Şahit olur suyunu
Her günüm sanki son gün, yaklaşırım ölüme Dağ gibi günahları sığdırdım ben ömrüme Ağyarı yerleştirdim “meclâ-yı Hak” gönlüme Rahmeti hecelerim huzuruna gelirken Bir tutam ümidim
İmanı, aksiyonu at başı gidiyordu Kimseden çekinmiyor, tereddüt etmiyordu Şöhret peşinde koşan katiller, haramiler Çukur kazıp kızları diri diri gömenler İntikam hisleriyle oturup kalkanlardan Altın
Dağlarıma kar yağdı, fırtınalar kopuyor Kaldı yurtsuz yuvasız hatıralar üşüyor Kaderden hissemize hasret, hicran düşüyor İnsanlar huzur bulsun garip kalan ülkemde Açsın güller çiçekler şimdi
Yayla gibi yüreğiyle Bükülmeyen bileğiyle Lebaleb dolu sevgiyle Beklediğimiz kahraman Fani olmuş sevdasında Yatar kalkar hep aklında Yer almış hakkın safında Özlediğimiz kahraman Mütevazı, başı
Semtine sokulduk el ele verdik Beyanları burhanlarla besledik İlimle ve irfanla zenginleştik Bizi sarıp sarmaladı dinimiz Zihnimizde yaşatır med-cezirler Kazandırır bize sonsuz ecirler Gönüllerimizde eser
(Mehmet Ali Şengül Hocamızın aziz hatırasına…) Muhabbetten, sevgiden bir sebildi “Göz aydınlığı” baldan tatlı dildi Milyonların kalbindeki kandildi Bir yiğit insandı Şengül Hocamız Ahde
Dünyayı âhiretin mezrası bilemedik Esen fırtınalarla sağa sola devrildik Birer müflis olarak yolun sonuna geldik Uzat nurlu elini, perişandır hâlimiz Hazan vurmuş yapraklar, kuru dallar
