Aşkın bir alev gibi düşsün sineme,
Durmadan her an Seni ansın bu gönlüm;
Yükselsin ruhumda aşkınla inleme,
Nâr-ı iştiyakınla yansın bu gönlüm…
Sen yok isen bahar gelmiş neyleyeyim,
Sensiz geçen her bahar hazandır bana;
Teşrifindir gönlümüze tek dileğim,
Hasretimiz dönüştü ah u efgana…
Yaz-bahar hayal bu yalancı dünyada,
Aldatıyor hevâîleşmiş ruhları;
Yaşamak güzeldir, olursakapında,
Bu tür hayat dindirir ah u vâhları…
Heva ruha saplanmış zehirli kanca,
Bir sürü aldanmış onun arkasında;
Farkı yok cehennemden Sensiz dünyanın,
Gafiller onu kaybetme tasasında…
Gel aydınlat bu ufku ey Mâh-ı Tâbân!..
O nuranî hâlenle kucakla bizi!..
Senin dünyan bizlere bir dâr-ı emân,
Al o emniyet yurduna hepimizi!..
***