Biyoloji bilgimiz arttıkça canlılardaki en küçük bir hücre organelinden, bütün bir hayvanın veya bir insanın fizyolojisi ve morfolojisine kadar her noktasında onlarca hikmetli sanatların üzerindeki akılları durduran nakışları müşahede ediyoruz. Fakat bu kadar açık ve net görünen biyolojik harikalara rağmen materyalist bir bakışla canlılardaki sanatları, tesadüfe bağlayan anlayışın temsilcileri, ısrarla varlıklardaki güzelliklere gözlerini kapamaya devam ediyorlar. “Yaratılış” diye bir şey olmadığı yönündeki iddialarının merkezine de “canlı varlıklarda ilim ve iradeye dayanan bir tasarım, plan ve hikmetli nakışların olmadığı, tabiatın her tarafının çok kötü ve çirkin tasarımlar, mantıksız planlarla dolu” olduğunu söylüyorlar. Bu fikrin devamında “madem ilmi ve kudreti sonsuz mükemmel bir Yaratıcı var, niye böyle ‘kusurlu veya hatalı’ ürünler yapıyor?” sorusunu sorarak, kendi verdikleri isimle “Çöp DNA” ve “körelmiş-kalıntı organlar” şeklinde iki tabir kullanarak mükemmel yaratılmış canlıları tesadüf olarak basit görmektedirler.
Kritik Kelimeler: Kusur ve Hata
