Dünya ve kâinattaki sanatları, varlıklardaki renkleri, desenleri ve mükemmel tasarımı görmemize vesile olan gözlerimiz hakkında binlerce makale yazılmıştır, ama hâlâ tam olarak izah edilemeyen çok
Bir akrabamız vardı, çok içerdi. Evlenince babam onu şöyle ikaz ederdi: “Oğlum, artık evlendin, çoluk çocuk sahibi olacaksın, bırak şu içkiyi.” Ancak o burun kıvırır
Burun denilince aklımıza ilk önce koklama nimeti ve bunun algılanmasına vesile olan, yüzümüzün ortasındaki çıkıntı şeklindeki organ gelir. Hâlbuki koklama işi, burnumuzun vazifelerinden sadece birisidir.
Hayvan davranışlarının esrarlı yönleri, zoologları her zaman meşgul etmiş, buradan çıkaracakları bilgilerin insanlık için faydalı bazı ilhamlara yol açabileceği düşünülmüştür. Ancak insan davranışlarının büyük çoğunluğunun
Risâle-i Nur Külliyatı’nda geçen ve günümüzün ilmî gelişmeleri konusunda önemli bir bakış açısı veren anlayış, her geçen gün yeni bir keşif ile tekrar gündeme gelmektedir.
Biyolojik dünyanın veya daha basit bir tabirle canlılığın devamı için yaratılan maddî sebepleri (elementler, aminoasitler, proteinler vs.) incelediğimizde, bunların kendi kendine veya tesadüfen bir araya
Küçücük bir et parçası gibi gördüğümüz dilimizin tat alma, yutma ve konuşma fonksiyonu ile ilgili binlerce araştırma yapılmış, kitap ve makale kaleme alınmıştır. İlkokul seviyesinde
Yaradan’ı kabul etmeyen evrimci bakış açısı, hayatın yeryüzündeki inorganik maddelerden tesadüfen ortaya çıktığı iddiasıyla başlayıp organik dünyaya, hücreye ve diğer canlılara doğru kendi kendine bir
Canlı varlıkların önemli bir özelliği de çevrelerinden veya kendi bünyelerinden gelen fizyolojik veya kimyevî değişikliklerin hâsıl ettiği ikazları hissetmeleridir. Dış çevrenin veya vücut içinin sıcaklığının,
Risale-i Nur Külliyatı’nda zikredilen “Sivrisineğin gözünü halk eden, Güneş’i dahi O halk etmiştir. Pirenin midesini tanzim eden, manzume-i şemsiyeyi de O tanzim etmiştir.”[1] şeklindeki ifadeler, bu eserleri tanıdığım günden beri çok dikkatimi çekmekteydi. Ne
Rönesansla birlikte Avrupa’da yayımlanmaya başlayan anatomi kitaplarının en meşhuru ve kaliteli resimlerle sunulanı Andreas Vesalius’a ait De Humani Corporis Fabrica Libri Septem (Yedi Kitapta İnsanın
Evrim inancının müntesipleri için teorilerinin doğruluğu konusunda kendilerince dayanak ve delil bulup bunları abartıp çarptırarak ifade etmek, çok temel bir davranış şeklidir. Evrim teorisinin kullandığı
