Bir dipsiz kuyu ki herkes irkilir
Düşersen dert ile deva verilir
Sultanlık yolunda hilkat giyilir
Varsın zalimlere kuyu görünsün
Yusuf kuyularda aşka bürünsün
Yaraya merhemdir cefası cevri
Korkmadan içersin sunduğu zehri
Mazluma hicrettir Züleyha şehri
Varsın Züleyhalar iftira atsın
Yusuf zindanları medrese yapsın
Gün olur imtihan asırlar sürer
Karar göklerdense boynunu büker
Âşık usanmadan gözyaşı döker
Varsın imansızlar günaha aksın
Nuhlar gemisine çiviler çaksın
Gücüne güvenip assan herkesi
Peşinden ayrılmaz bir an gölgesi
Ensende ecelin ılık nefesi
Varsın Firavunlar öldürdüm sansın
Musa saraylarda uykuya dalsın
Ateşe atsalar İbrahimleri
Zalime baş eğmez hakikat eri
Mevla’nın mademki vardır haberi
Varsın o Nemrutlar ateşe atsın
İbrahim ateşte güllere batsın
Zalimler kendini muktedir sanar
Peşine fillerden ordular takar
İkbali uğruna Kâbe’yi yıkar
Varsın Ebreheler yıkarız desin
Abdulmuttalibler tevekkül etsin
Tarihte bir değil, bindir emsali
Her devir aynıdır müminin hali
Susanlar boynuna sarsın vebali
Varsın kör olanlar delidir desin
Müminler müjdenin sırrına ersin
Yakarım yıkarım zanneden ahmak
Rüyadan uyan da hakikate bak
Düşer mi zannettin o kutsi bayrak
Varsın zalimler şimdilik sevinsin
Dava Allah’ındır böyle bilinsin
