Hak yolcusu! Tut üstadın elinden, Âri eyle kem sözleri dilinden; Bırak, terk et dünya yükün belinden, Üstadın sözünden cayma, fenadır. Açılır gönlüne nice âlemler, Pervaz
Bir meleğin kucağına emanet olacaksın Korkma dediler henüz yolun başındayken İlk kelimem, ilk gördüğüm, ilk tebessümüm Rahmeti Sonsuzun mütecelli temsilcisi Biricik annem benim Derin bakışları
Yusuflara… Kapkaranlık gecede gökler yarıldı birden Bizleri can evinden vurdular anneciğim Depremlerle art arda yer oynadı yerinden Kol-kanat bırakmadı kırdılar anneciğim Lâl kesildi vicdanlar, kör
Gufraneke ya Rabbena Acizim, hem de zelil oldum Muhtacım, hem de meyyit oldum Mahlûkum, hem de hakir oldum Veysel Karanî münacatı terennümündeyim Acizliğimi, fakirliğimi ve
Yüreğimin derinlilerinden Çağlayan bir deli ırmak Nicedir zorluyor bentlerini Gönlüme duvarlar örüyorum Rabbime dualarla sığınıyorum Yüreğimin derinliklerine kilitledim En bakir, en güzel sevdaları Anahtarı Sevgiliye
Kimsenin doğrusuyla eğrisiyle uğraşmaz Suçlamaz hiç kimseyi eksik kusur aramaz Yürüdüğü Hak yoldan bir milim dahi şaşmaz Soluk soluğa koşar durmaz gönül insanı Daima ölçüsüdür
Dünyanın bütün renkleri Sevgi hüzmeleri yayarken gönüllere Bilmem ki nedir bu buruk sızı Damla damla yürek yakan Nedir bu Allah’ım? Yoksa müjdelenen gariplik mi? O
Yırtılmış, gelmez yamaya Hakkım yok bir şey demeye Bindirmişler bir gemiye Batıyor insan hakları Narkoz verip uyutmuşlar Ninni ile büyütmüşler Alkol ile bayıltmışlar Yatıyor insan
