Kül kül tutunur dağlara o beyaz renk Akşam ayazla çökünce üstüne gölge Sen gibi büyürken içimde ahenk Bir yeni düş geceme Bir eski gölge düşer

Perde perde büyüyen o kahırlı efsun Renkler çalıyor üst üste geceye Her düş gibi sisli puslu o efsun Perdeler üzerinde yürüyor geceye   Saatler mi

Arsızdır sam rüzgârı Az dağınık güller gibi efsunlu Ne gök yurduna minnet eder gayrı Ne kökleri kadar kahırsızdır hayrı   Soğuk sözcüklere uzağım bu mevsim