
Yakıcı Niyaz
Anladım suçumu, affet Allah’ım, Kapından kovma bu aciz kulunu. Göklere erişti derunî ahım, Kapatma rızaya giden yolunu. Bir daha keremin açılsın öze, Dönmesin yüreğim hicranla

Anladım suçumu, affet Allah’ım, Kapından kovma bu aciz kulunu. Göklere erişti derunî ahım, Kapatma rızaya giden yolunu. Bir daha keremin açılsın öze, Dönmesin yüreğim hicranla

Her şeyi kuşatır besmele tayfı, Onunla başlarız bizler her işe. Kaplamış ışığı her bir tarafı, Sızıyor şulesi hayata, düşe. “Bismillah” der koyun, keçi ve inek,

Ruh ol cismim, ruh ol kalbim, eğlenme, Kâinat ruhanî âleme bakar. Onun çizgileri sinmiş her deme, Her bir şey mânâyla bir olmuş akar. Allah’ın kitabı

Bir kul secdelerde inliyor Rabbim, Kurtuluş diliyor merhametinden. Olmuştur yüreği hep dilim dilim Affet ne olur, affı seversin Sen. Yemeye içmeye kalmamış iştah Yanıyor ey

Korona “Kur’ân’a dönün!” diyor, bak, Ezeli kelama yöneltin gönüllerinizi. Ondadır asıl huzur, ondadır asıl şafak, Ona rapt edin gönül ve de dillerinizi… Kapanın evler içre,

Benim bayramım dostlar sizlerle birlik olmak, Ruhumdan ruhunuza seyahat etmek bayram. Dünyanın her yerinden gelen selamla dolmak, Sizinle olunca da bana çileler ne gam… Hizmet

Girdik dikenli bir yola, Dönmemeye karar verdik! Hep beraber ve kol kola, Gül kokulu bir seherdik! Işığımız Kur’an’dandır, Nurlarımız Rahman’dandır, Bizi tutan Yaradan’dır, Karanlığı

Amerika’dayım; kızımın yanında… Sımsıcak bir iklim. Havalar değil sıcak olan. Kızım ve damadım. Hele İhsan ve Orhan… “Dede dede” diye atıldılar üzerime. Onları sardım yüreğimle.