Sanki her şey bir rüya
Şu dünya sarmalında
Sağanak olmuş bela
Masiva otağında
Ah u efgânda yer gök
Belki de inleyerek
Efsunlar var kalbimde
Başım dik, yüreğim pek
Peygamber çiçekleri
Dokunuyor kalbime
Bir hüznün ülkesinde
Bin zulmün gölgesinde
Bu kin, bu öfke, nefret
Çatlasa kederinden
Sükûtum çığlığımdır
‘Lâ havle’ en derinden;
Ah ‘bu can bu uğurda!’
Revân olsam yollara
Dilimde ‘hel min mezîd’
Yürekten kopan ah’a
İçimde damla umman
Masmavi asumandan
Göçmek üzere küsuf
Gönlümde cümle ferman
İlmik ilmik sabırla
Her şey yoktan hep var’a
Belki nice sırlara
Susayan asırlara
Ümitler devşireyim
Karanlık gecelerden
Kuruyan hecelerden
Bahar yağmuru gibi
