Müptela Gönüller

Gönül bildiğinin müptelasıdır,

Hak bilinenlerin tek âlâsıdır;

Hak’tan koparan ilim, ilim değil,

O ölü kalblerin baş belasıdır.

Bir niyazım var ey Rab, lütfet dinle,

Bir anlık olsun maiyyet Seninle;

Ona denk gelemez Cennet’ler asla,

Ulaşılsa da ona bin enînle…

Sevdan bir kor gibi sinemi yaksa,

Aşk kıvılcımları içime aksa;

Gece-gündüz hep Seni hecelesem,

Sevgin sinemde şimşek gibi çaksa…

Ne olur bunları lütfet fakîre,

Sağnak sağnaktır lütfun her hakîre;

Vefasız olsam da kapı kulunum,

Bir niyaz bu o Semî’ u Basîr’e…

Sensiz geçen dakikalar hep durgun,

Kalbde aritmi var, ruh ise yorgun;

O zirveler aşılmaz bu haliyle,

Duygular hevâ-i nefsime vurgun…

Hep bir sâkî aradım hayran hayran,

Başkaldırıp ederek nefse isyan;

Düşe-kalka yürüdüm hayli zaman,

Gücüme güç kat ey Hannân u Mennân…

Vurmasın düşman beni bir kemende,

Meşîetin varken Senin dümende;

Girmesin bir ağyâr eli araya,

Kıtmîr’in olarak kalsın bu bende!..

***

 

Bu yazıyı paylaş