Zindana Mektup

Nasıl tarif edeyim sensiz geçen hayatı
Sen gideli bahçeler çöl oldu babacığım
Ne depremler doğurdu vicdanların fay hattı
En yakınlarım bile el oldu babacığım

Sebep üstü sebeple sen gidince zindana
Gündüzler gece oldu, viran düştü bu hana
Vefasızlık yurdunda volta atan atana
Evvel bülbül olanlar lal oldu babacığım

Yalnızca büyükannem ara sıra ağladı
Amcam zan üzerinden çağladıkça çağladı
Dedem dik duruşunu ahmaklığa bağladı
Annemin gözyaşları sel oldu babacığım

Senin anlayacağın, dost kalmadı etrafta
En yakındakiler bile şimdi karşı tarafta
Yezit bulunurken bin bir türlü atıfta
Haccaclar kendisine dil oldu babacığım

Sense şerrin ardından hep bir hayır bekledin
Başa gelen her derde derin mana yükledin
Dostlara sitemini derinlere sakladın
Oysa dostlar çözülmez sır oldu babacığım

Özlemin yüreğimde tutuştu cayır cayır
Bilesin ki her türlü düşüm sana dair
Allah var gam yok deyip var her şerde bir hayır
İnanınca acılar bal oldu babacığım

Bu yazıyı paylaş