Gül Ey Annem!

Gel, annemin hazin hâli;
Yüreğimi mekân eyle!
Tükenmesin hiç mecali,
Sen derdini bana söyle!

Bilirim, gülmez analar;
Gözleri hep buğuludur.
“Evlat!” diyerek yanalar,
Gönülleri gam doludur.

Lâkin hüzün geçicidir,
Ömür boyu durmaz dilde;
Her gözyaşı bir incidir,
Ziynet olur, kalır gilde.

Annem, sil sen gözyaşını;
Tebessümün daim olsun!
Huzurla pişir aşını,
Sofraların Naîm olsun!

Bak, annemin nur cemâli;
Yüzün, gözün ışık saçsın!
Hâlin ahlâkın kemâli,
Her an hayra kapı açsın!

Git, annemin hazin hâli;
Onun ömrü mamur olsun!
Şeker şerbet yesin kâli,
Gönül evi huzur dolsun!

Gül, ey annem deme niçin?
Böyle diler kızın seher.
Dualarım senin için,
“Âmin!” desin sema ve yer.

Bu yazıyı paylaş