Gökyüzünde Güneşim

Gökyüzünde güneşim, ufukta dolunayım,
Elver ki Senin için cayır cayır yanayım;
Mümkün mü cemalinle tutuşup yanmayayım,
İsterim bu ateşle kor kesilip kalayım.

Şâd et vuslatla ki kesilsin kalbimin âhı!..
Hasretle bekliyorum geleceğin sabahı,
Buna mâni ise şayet bendenin günahı,
Affet ey günahkârların biricik penâhı!..

Tutkun sana gönül, onu sevdalılar bilir,
Dirilecekse dil, Senin aşkınla dirilir;
Böylesi bir aşk ateşiyle Sana erilir,
Aşk ateşiyle yanmayanlar bir bir devrilir.

Açıversin artık sevgi faslının gülleri,
Aydınlansın mağmum sinelerin geceleri;
Bitiversin Sensizliğin karanlık demleri,
Doğsun devri Seninle aydınlansın günleri…

Saçlarım bembeyaz kesildi erkenden erken,
Geçmişteki o aydınlık günleri düşlerken;
Kırıldı ümit kâselerim emel içerken,
Dört bir yanımı kasvetler sarıverdi derken…

Seni ben muvakkat bir sevda ile sevmedim,
Hep arzuladım ama aşkınla ölemedim,
Kamet ü kıymetince kadrini bilemedim,
Sensiz ne bir dünya ne de ukbâ dilemedim…

***

Bu yazıyı paylaş