Sanki sabaha küskün hüzün yüklü tan yeri
Ne zaman biter bulutların mahzun seferi
Sağımız yangın duman, solumuzda seller var
Kalbler kırık kederli, peşimizde canavar
İman kalesi yanarken damla suya muhtaç
Az sayıda tok varken insanlık sefil ve aç
Devir kıtlık devri, Yusuf yine zindandaymış
Bulutlar mahzun, son yağmur yıllar önce yağmış
