Tut bugünün elinden, iklimine al çocuk!
Bulutların ağarsın, yağmurların dinmesin.
Kurusun harbin kökü, yeşersin hep mutluluk;
Masmavi semalardan güvercinler inmesin.
Yak bugünün gönlüne, ümitten bir meşale!
Yanakların gül saçsın, hülyaların donmasın.
Tükensin karanlıklar, çağıldasın şelale;
Yemyeşil bahçelere akbabalar konmasın.
At bugünün kalbine, sevgiden bir çekirdek!
Bin fidanlar göversin, dikenler hiç batmasın.
Çöllerin yüzü gülsün, uyansın bahara dek;
Kırmızı goncaların beti benzi atmasın.
Yap bugünün hatırına, sevgiden bir beste!
Ezgileri duyulsun, dünya kulak kesilsin.
Bir kâbus daha bitsin, umut olsun her seste;
Ipıssız dünyalarda düğün bayram edilsin.
Yaz bugünün alnına destanını ey çocuk!
Dize dize okunsun, dinleyenler sevinsin.
Kurusun kör kuyular, aşılsın her bir doruk;
Bembeyaz sayfalara gökten ilhamlar insin.
