Kimse kimseye gitme diyemiyor
Yola çıkılması gerek herkes biliyor
Sessizce hıçkırıklar yürek deliyor
Biliyor ki giderse bir nevi kurtulacak
Sanmayın ki bunlar idamlık suç işlemiş
Haram yalan nedir inan ki bilmemiş
Güldürmek uğruna belki doyasıya gülmemiş
Ana yavrusuna, yâr yârene gitme diyemiyor
Ardında fırtınalar koparken bırakılan sevdikleri
Kimi zorunlu hicrette kaybetti yavru melekleri
Güzel bir dünya bu masumların dilekleri
Bugün kimse kimseye gitme diyemiyor
Anadan yârdan ayrılanı mı sayayım
Doğumhanede nöbet tutanları mı sayayım
Bir avuç muhaciri kucaklayan ensarı mı sayayım
Elinde bir çanta, kimse gitme diyemiyor
Yokluğuna alışamam diyemiyor hiç kimse
Derdi veren Rabbim dermanı verir eğer giderse
Gün gelir eğer bu zulüm bir gün biterse
Biter ümidiyle kimse gitme diyemiyor
Gitme dese ana yavruya, yavru ölecek
Gitme dese yâr yârene, yâr üzülecek
Gitme dese can canana, can tükenecek
Yalnızlık kalsa da geride gitme diyemiyor
Rabbim, imtihandır, biliyorum bu bize
Ne olur yakın zamanda bittiğini göster bize
Bu zalimler ne laf dinliyor ne inanır söze
Gitme, can candan ayrılıyor diyemiyor kimse
