Hayatım iç içe hazanla, âh ile geçti,
Sensizlik gurbetinin zehirlerini içti;
Gönlüm “Artık bitsin” diyor “bu ayrılık demi”,
Şimdiye dek üzerinden ne hazanlar geçti.
Ey mehtab-ı nur, lütfet yüzün bir kez göreyim,
Hâlen gibi o zevk devrini ben de süreyim;
Lâyık olmadığım açık öyle bir vuslata,
Kıtmîr’e kerem kıl nûr iklimine ereyim!..
Keremkânım kerem kıl gel rüyalarıma gir!
At boynuma kemendini eyle beni esir;
Sensiz yaşamaktansa ölüm yeğdir bendene,
Eyleme kapı kulunu Sensizlikle dilgîr!..
Ümitlendim bazen, kederlerim uçtu gitti,
Sinemi yakan o hasret koru göçtü gitti;
Gurbeti kurbetine bağladım her fasılda,
Sana bîgânelik gönlümde bir suçtu gitti.
Keşke hep Sana gelsem kanat açıp uçarak,
Bütün bütün ağyarla hemdemi unutarak;
Kendini anlatıp uyutsan beni dizinde,
Yüzüm dâmeninde gözyaşımı kurutarak!..
