“Aşk, aşk!” deyip sızlanıyorum her an,
Silinsin dilden mâsivâ sevdası;
Görünsün ötenin akı-karası
Aşk ateşin olsun benimçün mizan…
Doğ gönlüme gitsin bütün hüzünler,
Derd-i hicranlarım silinip gitsin;
İsterim hayatım bu yolda bitsin,
Tulû’ etsin Seninle yeni günler.
Sen çiçekler içinde bir goncasın,
Ne zaman “Beni kokla!..” diyeceksin?.
Hasretinle gönlümü yakmaktasın,
Bilmem ki “Sen de gel artık!..” der misin?
Göz âmâ, gönülse derin uykuda,
Yine de hep Seni heceliyorum;
Düşlerdesin, bir karanlık odada,
Rüyama teşrifini bekliyorum.
Bakışın ümide ümit katacak,
Uzaklığım her an gönlümde sızı,
Bu hicran beni her dem ağlatacak,
Hazan savuracak baharı-yazı.
***
