Ezan sesinde hasrettir yâdın
Kıpırdanır dudaklar anarken adın
Gönlümün pınarından sızarken tadın
Kevser’in başında bir gökçek yüzlü
Sözlerin mânâsı gözlerde gizli
Söyleme, sükût et olsa da özlü
Davet eder başları secdeden izli
Kevser’in başında bir gökçek yüzlü
O kara gözleri üzüm siyahı
Doğrulmaz secdeden, ister felâhı
Ümmetine af diler mahşer sabahı
Kevser’in başında bir gökçek yüzlü
Onun olduğu yerde yok olur nifak
Meşgul olur kalbler daima bilhak
Elinden sunacak, olursak vifak
Kevser’i kâseden bir gökçek yüzlü
Selamına selam var güzidesinden
Kârlara kâr katar düzinesinden
Kantar kantar saçarak hazinesinden
Kevser’in başında bir gökçek yüzlü
Cennetten kokusu, benziyor güle
Emindir lakabı, bulunmaz hile
Tükense sebepler dönse de çöle
Âb-ı hayat sunuyor bir gökçek yüzlü
