Bana memleketimi geri verin
Yeniden ümit çiçekleri
Menekşe, gül, lale
Cıvıl cıvıl kuşlar
Eksik olmasın ruhumdan
Rengârenk dört mevsim
Bana memleketimi geri verin
Mavisiz kalan yaşamlar üstüne
İçimde büyüyen acılar üstüne
Okunsun yeniden şarkılar, türküler
Beklesin gözler pencerelerde
Bana memleketimi geri verin
Neler kayboldu şehirlerinde
Devrildi ne varsa iyiden yana
Eksildi gönüllerde bildiğin vefa
Yitik bir sevda oldu serviliklerde
Bana memleketimi geri verin
Ay bakışlar, sıcak kalpler yok artık
Damla damla baldırandır biriken
Şefkatten, merhametten habersiz
Çoğaldı öfkeler
Sonrası hep acı, hep hüzün, hep keder
Bana memleketimi geri verin
Hasret çeke çeke güçlenmeliyim
Bir çay gibi yudumlarken acıyı
Birikmeliyim içimde her gün yeniden
El olsa da sevdiklerim
İçimde kırık dökük
Beni yenmeliyim
Bir gün, bir sabah
Bana memleketimi geri verin
Gecenin siyah zülüflerinde
Varsın biraz daha koyulaşsın acı
Biraz daha demlensin
Gökler ötesinde müjde
Tıpkı bir dantela gibi sabır
Sökün edecek şafaklar için
Düşmüşüz yollara
Yansa da yüreğim
Pes etmek yok öyle