Hava çok soğuktu. Uyuyordu delikanlı. Bir ara gözünü açtı. Gözlerini açmasıyla yatağından fırlaması bir olmuştu. Üstelik saat de çok erkendi. Hava hala karanlıktı. Sokağı aydınlatan
Yaz tatili vakti gelmiş, senelik iznimizi kullanmak için her yaz olduğu gibi çocuklarla beraber memleketin yolunu tutmuştuk. Üç çocukla yorucu bir yolculuktan sonra memlekete ulaştık.
Rıdvan abi, yıllardır bir Avrupa ülkesinde yaşayan, güngörmüş, Anadolu’nun hâlis bir evladıydı. Bir fabrikada 20 küsur senedir çalışıyordu ve 10 senedir Hizmet’le tanışmıştı. Süreç esnasında
Afrika’nın en büyük ülkesinin en büyük şehrinde, sıcak ve nemle yaşamayı öğrenmiş Yazar ailesi, gündüz öğrencilerine ders anlattıktan sonra, gece etütlerinde bulunmak ve geceyi onların
Kem sözlere dil dökme, ne derlerse desinler Ham ruha tohum ekme, ne derlerse desinler Gül derdine sabreyle, dikendir deme asla Gel hakka dudak bükme, ne
Dilim tutulmuşçasına susmuşken Aklım kalbime bir soru sormuşken Güneşin doğmasını beklerken Yankılandı bir soru, gözlerim kapalıyken; “Ben kimim?” Ve cevap verdi kalbim; Ben bir gönül
