Seni ansın inlesin bu gönül her seherde,
Ateşler gibi sine yakan bestelerinde;
Yudumladıkça aşkını “Hel min mezîd!” desin,
Ateşler gibi sine yakan bestelerinde.
Ey Sevgili, beni aşk ateşin ile şâd et!..
Varsın yanmak ile olsun, bu bendeni yâd et!..
Oruçludur bu mücrim dudaklar şikâyete,
Varsın yanmak ile olsun, bu bendeni yâd et!..
Her an ağlayayım, varsın olsun gönül kırık,
Hiç dinmesin dudaklardan dökülen hıçkırık;
Elverir ki olmasın bu sevdada ayrılık,
Hiç dinmesin dudaklardan dökülen hıçkırık;
Bilirsin Sen, ey Yâr, kalbimin esrârı nedir,
Hep “Sen, Sen!..” deyip durdum gönülden senelerdir;
Kanayan yüreğe nezdinden bir şifa indir,
Hep “Sen, Sen!..” deyip durdum gönülden senelerdir.
***
