Sessiz sözcüklere sakladım gülşeni
Gözlerin içinde büyürken o eski seni
Issız bir limana sakladım yeni benliği
Korkarım çıldırttı büyüttükçe şenliği
Anladım en yüce ismiş o kara bulut
Denizler taşırmış üstüne mavi yeşil
Renk renk hayalin büyürken her umut
Gecenin koynunda bir yeni mavi-yeşil
Bak ki içim bitmeyen ızdırap sorgusunda
En onulmaz dertleriyle çeker gemiyi sular
Vurulup üstüne işlenmiş kuyularda sancılar
Gör ki hüküm giymiş sebeplerin yortusunda
Gözlerin ne çok uzak bana bu şehir gibi
Bakma öyle derin derin kanatırsın yaramı
Gamzelerin sebep bilirim, bozulursa ritmi kalbin
Korkarım acıtırsın içimi kor sancılar gibi
İçimde umut çağlayanı büyütürken bu günler
Kör karanlıkta kaldı sanma o eskimez şölen
Zemheri ki bahar üstünde bir sıcak yorgan
Bakma martın hinliğine, nisanda başlar şölen
