
Var gibiydi…
Uzun zaman olmuştu görmeyeli. Daha dış kapıdayken tüylerim diken diken oldu. Bahçeye girince dingin, farklı bir atmosfer hissettim. Binalar, ağaçlar, yollar… aynı yerindeydi, Var gibiydi…

Uzun zaman olmuştu görmeyeli. Daha dış kapıdayken tüylerim diken diken oldu. Bahçeye girince dingin, farklı bir atmosfer hissettim. Binalar, ağaçlar, yollar… aynı yerindeydi, Var gibiydi…

“İnsanın niyeti kaderine yol açar.” Yıllar önce bir yazıda rastlamıştım bu söze. O günden beri zihnimde yankılanıyor. Bilinmeyeni keşfetmek, derinliklere inmek, yaşanmışlıkları anlamlandırmak… Hep bu

Geçenlerde İstanbul’dan şair Ekrem Hoca, evindeki mum çiçeğine dair sosyal medyada bir paylaşım yapmıştı: “İkinci defa açtı mum çiçeğim, pek de bir hevesle hem de.”

İlkler vardır ya… “İlk gidenler.” O ilk gidenlerin çocukları büyüdü artık. Ektikleri tohumlar yeşerdi, çiçek açtı. Ben Manisa’da doğdum ama gitmediğim il, şehir, yoktur. Ailem

Amerika’da Hocamın kabrini ziyaret ettim. Çiçeklerle dokunmuş toprağının başında sessizce durdum. Bir seher vaktiydi ve kuşlar zikre durmuşlardı; her kanat çırpışları semadan süzülen bir duaydı

Öğretmen olmak, minik yüreklere dokunabilmekti çocukluk hayalim. Rabbim duamızı kabul etti; öğretmen olmayı nasip etti. Büyüğümüzün, “En büyük amelim niyetim, niyetimi amel kabul etmen de

Ömrünü bir davaya vakfeden her kişi gibi Bediüzzaman da bu mücadelesinde birçok sürgün ve eziyet görmüştür. Mücadelesinin kırılma noktalarından biri ve belki de en önemli

Yıl 2049. Sıcak bir ağustos günü, ailece annemin köyüne geliyoruz. Anneannemin evine doğru ilerlerken arabanın camından çocuk parkını görüyorum. Çocukluğum geliyor aklıma. Altı yaşındayken, işte

Ömrünü Kur’ân ve iman hizmetine adayan Üstad Bediüzzaman, I. Dünya Savaşı’nda Osmanlı askerlerine moral vermiş, talebeleriyle kurduğu milis kuvvetiyle muharebelere iştirak etmiştir. Talebelerini şehit veren

Deniz kenarındayım. Kumlara değiyor ayaklarım. Bir yanım mavi, bir yanım kara. İçimde dalgalar vuruyor sahile. Islanıyorum. Ellerim deniz kokuyor. Mavi oluyorum. Tekne geldi gelecek. Ümitler

Zor gelir insana yurdundan yuvasından ayrılmak. Zordur bir çanta ile yollara düşmek. Sevdası ve davası olmayanlara aslında her şey zordur. Yolculuğu Allah’a olanlara ise her