Hatıra

Yapayalnız adamıydı, bir ömürlük şehrinin. Tek yoldaşı, büyüttüğü gamıydı; yorgun günlerinin... Bütün halkın içinde, hasret idi bir dosta; “İğne atsan yere düşmez” dedikleri hengâmda. Zira bir el bekliyordu; çehresini güldürecek dehrinin, akışına yön verecek...

Bir pencerem vardı, babama yakın O arkada otururdu, ben pencerede Gökyüzüne bakıyordu pencerem Ve babam arkada oturuyordu, bana yakın Pencere demirlerine sarılırdım sıkıca Yağmur vakti sema, rüzgâra hele bir...

Ağlamaları durdurmak içindi çıkılan bu kutlu yolculuk Çilelere ve hicranlara talip olunup unutulan mutluluk Uykusuz geceler damla damla gözyaşı, yürekte bin heyecan Kesilmeseydi yolumuz, koşmak içindi bıkmadan...