Erdal Mahmutoğlu
“Bir Daha Gelin”
Costomiru köyü haftalardır kar altında. Yollar bir arabanın geçeceği kadar açılmış yeni yeni. Bir karış toprak görmek mümkün değil. Yol kenarındaki tabelaların uçları zar zor
21 Nisan 2020
Costomiru köyü haftalardır kar altında. Yollar bir arabanın geçeceği kadar açılmış yeni yeni. Bir karış toprak görmek mümkün değil. Yol kenarındaki tabelaların uçları zar zor
Bir gün cennet olur, bir gün cehennem Gurbeti yaşarım dostlardan ayrı Güneş kayıp ışıkları mukassem Döner de zulmeti deler mi gayrı? Zemin Kerbela mı,
Her taraf cıvıl cıvıl, tabiat diriliyor Binlerce ses ve soluk birbirine giriyor Günden güne benim de sol tarafım eriyor Ben yurduma, yurdumun baharına hasretim
Aynadaki güzel, beni mest ettin Dönüp bakamadım hoş cemaline Nice sanatınla beni test ettin Eremedim o kutsi emeline “Hay” dedim, “Hannan” dedim “Mennan” dedim Ezbere
Karşıma masiva yol çıkarsa ya Rab Şaşırtma gözlerimi, olursa serap İnayetin olmasa bu yollar harab Niyazım Sana olsun, ellerim bitap Varsam Senin aşkın ile
Kaderin yükünü vursalar da boynuma Etmem şikayet, çekerim dert eylemem Cefalar saplansa da ciğerime Kızılcık şerbeti der, içerim dert eylemem Kandan irinden deryaları geçerim
Kapkara yüzümle geldim kapına, Ne olur İlahi, bırakma beni. Değersiz kalbimi uzattım Sana, Ayrılık koruyla yakma Sen beni. Beraat tek derdim, kurtuluş Senden, Secdede eziliş,
Hayatı ve hadiseleri ülfet sarmalında değerlendirmek, insanoğlunun bir çıkmaz sokağı. Müspet ya da menfî her anın, hareketin ve davranışın hakikî röntgenini çekebilmek ve ortaya çıkacak
