Yaz dostum Silinen güneş renkli hayallerimizi Meriç’te kararan hayatlarımızı Bölündükçe çoğalan aşklarımızı Ayrılırken kalkmayan ellerimizi Sallanamayan mendillerimizi Yaz dostum Daha sözüm var âleme Bitmedi
Göz nurun evladını çaha saldın Yakub gibi Ah edip gecelerde oda yandın Yakub gibi Vermez idin sana kalsa göz nurun nadanlara Takdire inkıyad yoluna
Hu hu, Ayten! Uyandıysan kahveyi koy hemen ben de geliyorum şimdi Ah neler oldu, bir bilsen! Bu arada Hiç bahsettim mi ben sana Bir Keçeli
M Bu bendeki bir dert ki, anlatamam kimseye Kulak verip de beni dinler misin kardelen Sardı tüm benliğimi, mecalim yok gülmeye Sende benle ağlayıp, inler
Sen Kalender! İnsanlar bilirdin Yarım kalmış hikâyeleri Yüreği pamuk İnsanlar bilirdin Müşfik şefkatli nahif! bir o kadar da zarif! Her biri hiçbir şey … gayrısı
